کد مطلب:173205 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
مقام امامت
امام علی علیه السلام چنین فرمود:
نحن شجرة النبوة و محط الرسالة و مختلف الملائكة و معادن العلم و ینابیع الحكم ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمة و عدونا و مبغضنا ینتظر السطوة؛ [1] ما (امامان معصوم) از شجره ی نبوت هستیم، ما پایگاه رسالت و جایگاه رفت و آمد فرشتگانیم. ما كانون معرفت و چشمه های حكمت می باشیم. یاران و دوستان ما به رحمت پروردگار امیدوارند و برای دشمنان و كینه جویان ما غضب و خشم پروردگار آماده است.
امام علی علیه السلام درباره ی پیروی از اهل بیت علیهم السلام چنین فرمود:
فأین تذهبون و أنی تؤفكون و الأعلام قائمة والآیات واضحة والمنار منصوبة فأین یتاه بكم و كیف تعمهون و بینكم عترة نبیكم و هم أزمة الحق و أعلام الدین و ألسنة الصدق فأنزلوهم بأحسن منازل القرآن و ردوهم ورود الیهم العطاش؛ پس كجا می روید و چگونه شما را برمی گرداند و حال آن كه علامت ها برپاست و دلیل ها آشكار است و چراغ های راه نصب شده، گمراهی تا كجا؟ سرگشتگی تا كی و چرا؟!
اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام كه زمامداران حق و یقین هستند، در بین شمایند، آنان پیشوایان
دین و زبان صداقت اند. پس مثل قرآن احترام آنان را به خوبی به جا آوردی و مانند شتران تشنه كه به آبشخور روند، به آنان روی آورید. [2] .
آن حضرت علیه السلام در خطبه ای بسیار زیبا، شكوهمندانه به وصف اهل بیت علیهم السلام پرداخته است:
أیها الناس خذوها عن خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم انه یموت من مات منا و لیس بمیت و یبلی من بلی منا و لیس ببال فلا تقولوا بما لا تعرفون فان أكثر الحق فیما تنكرون و اعذروا من لا حجة لكم علیه و هو أنا ألم أعمل فیكم بالثقل الأكبر و أترك فیكم الثقل الأصغر قد ركزت فیكم رایة الایمان وقفتكم علی حدود الحلال والحرام وألبستكم العافیة من عدلی و فرشتكم المعروف من قولی و فعلی و أریتكم كرائم الأخلاق من نفسی؛ ای مردم! این كلام را از خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم فراگیرید:
كسی كه از ما می میرد، در واقع مرده نیست و هر كه از ما می پوسد، پوسیده نیست، پس آن چه را نمی دانید درباره اش قضاوت نكنید.
به تحقیق بسیاری از سخنان حق در چیزهایی است كه شما انكار می كنید. و كسی را كه حجتی علیه او ندارید معذور بدارید «و او منم» آیا من با ثقل اكبر یعنی قرآن در بین شما عمل نكردم؟ و آیا ثقل اصغر یعنی اهل بیت را در میان شما نگذاشتم؟
پرچم ایمان را در میان شما برافراشتم، مرزهای حلال و حرام را برایتان روشن كردم. از عدل خود لباس عافیت بر قامتتان پوشاندم و با گفتار و رفتار خود معروف را بین شما گسترش دادم. فضائل و كرایم اخلاق خود را به شما ارائه ادام... [3] .
نحن شجرة النبوة و محط الرسالة و مختلف الملائكة و معادن العلم و ینابیع الحكم ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمة و عدونا و مبغضنا ینتظر السطوة؛ [1] ما (امامان معصوم) از شجره ی نبوت هستیم، ما پایگاه رسالت و جایگاه رفت و آمد فرشتگانیم. ما كانون معرفت و چشمه های حكمت می باشیم. یاران و دوستان ما به رحمت پروردگار امیدوارند و برای دشمنان و كینه جویان ما غضب و خشم پروردگار آماده است.
امام علی علیه السلام درباره ی پیروی از اهل بیت علیهم السلام چنین فرمود:
فأین تذهبون و أنی تؤفكون و الأعلام قائمة والآیات واضحة والمنار منصوبة فأین یتاه بكم و كیف تعمهون و بینكم عترة نبیكم و هم أزمة الحق و أعلام الدین و ألسنة الصدق فأنزلوهم بأحسن منازل القرآن و ردوهم ورود الیهم العطاش؛ پس كجا می روید و چگونه شما را برمی گرداند و حال آن كه علامت ها برپاست و دلیل ها آشكار است و چراغ های راه نصب شده، گمراهی تا كجا؟ سرگشتگی تا كی و چرا؟!
اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام كه زمامداران حق و یقین هستند، در بین شمایند، آنان پیشوایان
دین و زبان صداقت اند. پس مثل قرآن احترام آنان را به خوبی به جا آوردی و مانند شتران تشنه كه به آبشخور روند، به آنان روی آورید. [2] .
آن حضرت علیه السلام در خطبه ای بسیار زیبا، شكوهمندانه به وصف اهل بیت علیهم السلام پرداخته است:
أیها الناس خذوها عن خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم انه یموت من مات منا و لیس بمیت و یبلی من بلی منا و لیس ببال فلا تقولوا بما لا تعرفون فان أكثر الحق فیما تنكرون و اعذروا من لا حجة لكم علیه و هو أنا ألم أعمل فیكم بالثقل الأكبر و أترك فیكم الثقل الأصغر قد ركزت فیكم رایة الایمان وقفتكم علی حدود الحلال والحرام وألبستكم العافیة من عدلی و فرشتكم المعروف من قولی و فعلی و أریتكم كرائم الأخلاق من نفسی؛ ای مردم! این كلام را از خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم فراگیرید:
كسی كه از ما می میرد، در واقع مرده نیست و هر كه از ما می پوسد، پوسیده نیست، پس آن چه را نمی دانید درباره اش قضاوت نكنید.
به تحقیق بسیاری از سخنان حق در چیزهایی است كه شما انكار می كنید. و كسی را كه حجتی علیه او ندارید معذور بدارید «و او منم» آیا من با ثقل اكبر یعنی قرآن در بین شما عمل نكردم؟ و آیا ثقل اصغر یعنی اهل بیت را در میان شما نگذاشتم؟
پرچم ایمان را در میان شما برافراشتم، مرزهای حلال و حرام را برایتان روشن كردم. از عدل خود لباس عافیت بر قامتتان پوشاندم و با گفتار و رفتار خود معروف را بین شما گسترش دادم. فضائل و كرایم اخلاق خود را به شما ارائه ادام... [3] .
[1] نهج البلاغه، خطبه ي 385، 108.
[2] نهج البلاغه خطبه ي 86، ص 276.
[3] نهج البلاغه، خطبه ي 86، ص 277.